Zinnen in de ruimte

Hugo Bruttin

De in 1961 in Rome geboren en in een artistiek gezin opgegroeide kunstenaar Marco Di Piazza is een zowel inhoudelijk als ruimtelijk boeiende en intrigerende beeldhouwer. Hij studeerde in Firenze kunst en architectuur en ging zich daarna vestigen in San Gimignano waar hij aanvankelijk een middeleeuwse kapel restaureerde en daarna ruim vijftien jaar naast zijn atelier een galerie runde om van daaruit zijn internationale bekendheid op te bouwen. Hij stelde er aanvankelijk tekeningen en sculpturen in brons, steen en terra cotta tentoon en mocht zich herhaaldelijk verheugen in voorname opdrachten die hem vaak door belangstellende bezoekers werden toevertrouwd.

Een van die voorname opdrachten was een monumentale sculptuur, een fontein, die werd gekapt uit drie blokken travertijn, die in haar huidige vorm twaalf ton weegt en werd geïnspireerd door een eerder klein keramieken beeld getiteld ‘Spring and Stream’ dat in de galerie aanwezig was en dat in 1994 de aandacht trok van de Heer Pierre Crooy, Director Global Corporate Communications van GlaxosmithKline. Het indrukwekkende beeldhouwwerk, dat een uitvergrote weergave is van een schets die dateert uit 1988, troont thans in het foyer van het farmaciebedrijf in Rixensart, in de buurt van Brussel. Het draagt de titel ‘Passage’ en beeldt twee mensengroepen uit die boven elkaar uitrijzen en waarvan de gestalte en het aangezicht eerder abstract zijn weergegeven, wat ze een universeel karakter verleent dat alle anekdote overstijgt. Water vloeit vanuit het midden van de grote verticale groep en komt terecht in een schaal die door de tweede groep figuren wordt gevormd en omringd. Het beeld symboliseert onder meer de solidariteit tussen een groep mensen die samenwerken om een vooropgesteld doel te bereiken.

Lang niet alle sculpturen van Marco Di Piazza zijn zo compact als zijn fontein van Rixensart. Eerder integendeel. Nadat hij jarenlang de steen bewerkte en bronzen creëerde, gaat zijn voornaamste aandacht tegenwoordig naar sculpturen in ijzer en roestvrij staal. Zij vallen op door hun grillig karakter en hun verbazingwekkende ritmiek. Zij schrijven speelse zinnen van glimmend metaal in de lucht. Zij vertolken de gebarentaal van zijn tekeningen en suggereren evenzeer menselijke gestalten als zij bloei incarneren, het inpalmen van de ruimte door tastbaar geworden ritmiek, door dans en etherische ontmoetingen. Zij beschrijven de fantasierijke gedaante van een creatieve geest die tal van opdrachten in openbare ruimtes in Italië, in Duitsland en zelfs in Japan kreeg toegewezen.

In 2003 verhuist hij naar Bonn en keert herhaaldelijk terug naar zijn atelier in San Gimignano waar hij de rust en de inspiratie vindt om zijn werken in ijzer en staal te creëren terwijl hij in Duitsland hoofdzakelijk tekent. Galerie Bon Art in Keulen verdedigt zijn belangen.

Een brede keuze uit zijn verrassend oeuvre, dat ongetwijfeld de verbeelding van de kijkers zal prikkelen, wordt getoond tijdens het 21ste Sculpture Link (17 juni-17 augustus) dat start aan de Zeedijk van Knokke om via het Casino en Hotel La Réserve en het aanpalende Zegemeer in het Park van CC Scharpoord uit te monden.